Μασενέ, Ζιλ Εμίλ Φρεντερίκ

(Jules Emile Frederique Massenet, Μοντό, Λουάρ 1842 – Παρίσι 1912). Γάλλος συνθέτης. Διδάχθηκε τα πρώτα στοιχεία μουσικής από τη μητέρα του και αργότερα φοίτησε στο Ωδείο του Παρισιού, με δασκάλους τον Αμπρουάζ Τομά και τον Φρανσουά Μπαζέν. Το 1863 τιμήθηκε με το βραβείο της Ρώμης για την καντάτα του με τίτλο Νταβίντ Ρίτσιο, ωστόσο έγινε γνωστός έπειτα από δέκα χρόνια, συνθέτοντας το θρησκευτικό δράμα Μαρία Μαγδαληνή και τις Ερινύες. Το 1878 έως το 1894 διετέλεσε καθηγητής σύνθεσης στο Ωδείο του Παρισιού. Υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγικός και συνέθεσε συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μπαλέτα, ορατόρια, καθώς και σκηνική μουσική. Ανάμεσα στα 25 μελοδράματά του, ξεχωρίζουν αυτά με τους τίτλους Μανόν (1884), Βέρθερος (1892) και Θαΐς (1894). Η Μανόν και ο Βέρθερος, τα οποία είναι εμπνευσμένα από τα ομώνυμα μυθιστορήματα του Αβά Πρεβό και του Γκέτε αντίστοιχα, αποτελούν τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του θεατρικού έργου του Μ. Σε αυτά, η γνώση της μουσικής μορφής και η ένταση των αισθημάτων πλαισιώνονται από τη ρομαντική διάθεση του καλλιτέχνη. Εξώφυλλο του λιμπρέτου της όπερας «Θαΐς» (1894), του Γάλλου συνθέτη Ζιλ Εμίλ Φρεντερίκ Μασενέ (Εθνική Βιβλιοθήκη, Παρίσι).